çok küçükken herkes gibi karanlıktan korkardım.

May 10th, 2008

çok küçükken herkes gibi karanlıktan korkardım.

Bigün bıktım. Tüm ışıkları kapadim. Bekledim. Merdivende artık korkmayıncaya kadar oturdum. Bişey olmadığını, dolabın içinden hortlağın fırenkeştaynın cinin çıkıp beni yemediğini gördüm (Hayalgücüm gölgeli eşyaları sürekli bişeye benzetseler de fiziksel olarak bişey olmadı en nihayetinde). O gün bugündür Allah’ tan başka birşeyden korktuğumu hatırlamıyorum.

Yüzmeyi öğrenmem de dibe vurduğum ve kısmen biraz su yutarak boğulma tehlikesi atlattığım vukuat sonrasında gerçekleşmişti.

Arılardan da pek hazzetmezdim, çekinirdim. birgün arkadaşlarla evimizin bahçe duvarındaki bir kovanı kurcaladık (Arıları öldürme olarak değil de inceleme babından yapılan bir aktiviteydi sanırım) Kovalandık, sokulduk, baktık ölmedik. Sonrasındaki olaylarda tepkim ‘Aaa arı soktu, acıyo lan, neyse sağlığa faydalı en azından, hayır o değil de hayvancağız öldü ona ağlıyorum.’ dan öteye geçmemiştir.

Her zaman için korkularını yenmenin, korkularla geri dönüşsüz bir şekilde yüzleşmekten geçtiğini düşünüyorum.
Korkunun da temel kaynağı, bilmemek.

Karanlıkta ne var bilmiyorsun, suyun altında tamamen girersen ne olur bilmiyorsun. Ama karanlıkta bekleyip birşey olmadığını görünce, suyun altında ciğerlerindeki havanın seni yukarı kaldırdığını görünce artık ‘biliyorsun’ ve korkmamaya başlıyorsun.

Sözgelimi, böcekten korkan bir insan, sürekli sinekten arıdan karıncadan bile fersah fersah kaçmak yerine, içinde çiyan, öcü yada tarantula olan bir kavanozu incelemeli ve o böcekler hakkında bilgi almalı. Böceğin kendinden çok daha korktuğunu ve böceklerin insan yiyerek beslenmediğini öğrendikçe rahatlamalı. Bunu öncesinde kafamdan uydurmuştum açıkçası ancak daha sonra yabancı bir belgeselde de örneğini gördüm. Böcek örneği dahil, yükseklik korkusu olanları da yüksek yerlere çıkarıp ayaklarını sallandırıyorlardı. Bunu da G-force ve kamikaze gibi lunapark araçlarında yerel imkanlar dahilinde uygulayabilirsiniz.

Velhasıl, korkularınızla yüzleşmesseniz, onların esiri olarak yaşamaya devam edersiniz. ve aslında korkmaya değmeyen birçok şeyden korkarken, asıl korkmanız gerekenden korkmadığınızı da farketmeniz, menfaatiniz icabıdır.

- Burak Bakay

Köşedeki tüm yazılar :

toz ve çamur


Köşeler

En Son Yazılar