Bu filme bu yorumları yazmaktan ötürü çok mutsuzum.
Film amatörlükten ölüyodu resmen. Sahneler kopuk, sürekli aynı replikler, oyunculuklar vasat, bazı sahnelerin yeşil perde önünde çekildiği aşırı belli. Elin adamı gidiyo 12 eylülün darbeci madur(!)larının filmini çekiyo, herkesi duygulandırıyo ağlatıyo, amerikalısı ırak savaşını haklı gösteren filmler çekiyo tüm dünyaya izletiyo, bizim millet Said Nursi gibi bi alimin filmini çekiyo, replikler o kadar amatör ki duygulanamıyoruz bile. Üstadın n tane kitabı var, filmde toplamda 10 tane cümlesini duymadık. Sadece 1.sözden ibaret film yapmışlar, yazık olmuş.
Filmin amacı bana, aileme, çevreme izletmek olmamalıydı, biz zaten okuyarak, dinleyerek büyüdük. Bütün arkadaşlarımıza gidin görün izleyin, Said Nursiyi tanıyın dememize değecek kadar kaliteli bi film olmalıydı. Olmamış.
Kıyafetler güzel, mekanlar güzel, anlatılmak istenen ama anlatılamayan konu güzel, o kadar.
Bir dava adamının hayatının filmi güçlü bir dava filmi olmalıydı. Lisedeki tiyatro hocamız Ayşe Filiz hoca bi oyun yazardı, salondan herkes kırmızı gözlerle çıkardı. Koskoca film, bu kadar özeni hak etmedi mi yani...
|